Krąg Empatii to spotkanie małej grupy osób, które uczą się słuchać siebie nawzajem, a zarazem mówić w sposób łatwiejszy do zrozumienia.
Jest to interaktywne ćwiczenie empatii i uważności, które nie wymaga nauczyciela, terapeuty, ani skomplikowanych przygotowań.
Wystarczy poznać i (elastycznie) stosować następujące zasady.
- Pierwsza osoba (mówca) wybiera, do kogo będzie mówić (aktywnego słuchacza, czy też „lustro”);
- Mówi na dowolny (lub wcześniej umówiony) temat przez około 3 do 5 minut;
- Aktywny słuchacz (lustro) opowiada, co usłyszał(a) od mówcy, aż ten poczuje się w pełni wysłuchany;
- Z kolei aktywny słuchacz przyjmuje rolę mówcy i wybiera dla siebie kolejne „lustro”;
- Wszyscy podtrzymują ten proces, słuchając i pilnując przestrzegania zasad.
Rozmowa trwa w kręgu, aż do zakończenia ustalonego czasu.
Wskazówki dla mówcy
- Rób częste przerwy, żeby lustro mogło przekazać, co usłyszało.
- Kiedy skończysz mówić i poczujesz, że Cię wysłuchano, możesz zakończyć rundę, mówiąc „Czuję się wysłuchany/a.”
Wskazówki dla aktywnego słuchacza (lustra)
- Odpowiadaj mówcy własnymi słowami, przekazując esencję tego, co usłyszałaś/eś.
- Powstrzymaj się od zadawania pytań, osądzania, analizowania, diagnozowania, doradzania i wyrażania sympatii. Gdy przyjdzie Twoja kolej, możesz powiedzieć, cokolwiek zechcesz.
- Możesz poprosić mówcę o przerwę, żebyś mógł/mogła odzwierciedlić, co usłyszałaś/eś.
Wskazówki dla cichego słuchacza.
- Słuchaj uważnie i bądź obecna/y. Niebawem przyjdzie Twoja kolej, aby mówić lub aktywnie słuchać.
Karl Rogers: Czym jest empatia. 1974 rok
Empatia to proces, nie stan. Sposób bycia z drugą osobą określany jako empatyczny ma kilka cech:
1. Oznacza wkroczenie do osobistego percepcyjnego świata drugiej osoby i poczucie, że jest się usiebie.
2. Cały czas, chwila za chwilą wymaga to bycia wrażliwym na zmieniający się sens odczuć, które dzieją się w drugiej osobie, bycia wrażliwym na lęk, furię, zakłopotanie, dezorientację lub cokolwiek innego ta osoba przeżywa.
3. Oznacza to przejściowe zamieszkiwanie w życiu drugiej osoby, wkraczanie w nie delikatnie, bez osądzania, wyczuwając znaczenia, których ta osoba nie widzi i nie jest świadoma, ale nie próbując obnażać uczuć, których zupełnie nie jest świadoma, bo odczułaby to jako zagrażające.
4. Mieści się w tym przekazywanie drugiej osobie, że wyczuwasz jej świat mając świeże i bez strachu spojrzenie na to, czego ta osoba się obawia.
5. Oznacza to częste wspólne sprawdzanie trafności Twoich odczuć i bycie naprowadzanym przez odpowiedzi drugiej osoby.
6. Jesteś zaufanym towarzyszem jej świata, wskazując możliwe znaczenia w potoku jej doświadczeń.
7. Pomagasz drugiej osobie skupić się na odniesieniach użytecznych dla zrozumienia w pełni jej sensów i posuwania się dalej w jej doświadczeniu.
8. Bycie z drugą osobą w ten sposób oznacza, że na ten czas zawieszasz swój własny pogląd i wartości, do których jesteś przywiązany i bez uprzedzeń wkraczasz do świata drugiej osoby.
9. W pewnym sensie oznacza to, że odkładasz na bok siebie. Tego zaś może dokonać tylko osoba, która sama w sobie czuje się bezpieczna na tyle, by wiedzieć, że siebie nie utraci w tym, co może się okazać obcym, dziwnym światem drugiej osoby, i że może swobodnie wrócić do swojego własnego świata, kiedy tylko zechce.
Bycie empatyczną/empatycznym jest złożonym zadaniem, które wymaga mocnego, a zarazem subtelnego i delikatnego sposobu bycia.
Źródła:
http://cultureofempathy.com/Community/Handouts/How-To-Empathic-Listening.htm
https://www.facebook.com/download/preview/373726066634717
https://www.facebook.com/KulturaEmpatiiXR